Kathmandu, the city without street names.

Na een onstuimige rit goed en wel aangekomen in Nepal, de eerste halte van mijn reis. De reis hier naartoe verliep niet geheel vlekkeloos. Zo was mijn vlucht 'Delhi-Kathmandu' overboekt (4u lang hield men mij aan het lijntje met het zinnetje "No problem sire, 5 more minutes sire!"), kreeg ik het aan de stok met mijn taxichauffeur (hij wou me alleen naar een luxehotel brengen) en liep ik al meteen hopeloos verloren in de chaotische straten van Kathmandu opzoek naar een hotel (dat niet volzet was).

De afgelopen dagen heb ik vooral rond gehangen in de stad. In de levendige straten van Thamel (de wijk waar ik verblijf), in afgelegen steegjes en straatjes, in Swayanbunath (de apentempel op een heuvel hoog boven de stad) en Durbal Square (een plein vol tempels en het oude koninklijke paleis). Al snel bleek Kathmandu een stad te zijn met de constante tegenstelling tussen goed en kwaad, mooi en lelijk, yin en yang. Kathmandu is een van de meest vervuilde steden ter wereld. Terwijl ik de eerste dag nog walgde van het oorverdovenden  gerochel van de mensen op straat begint bij mij stilaan ook de nood te ontstaan om dit te doen. Het lijkt wel of 1 dag hier rondlopen het equivalent heeft van het roken van 3 pakjes groene Michel.

De stad verdubbelt zowat elke 10 jaar van het aantal inwoners, in 1981 waren het er nog 235 000, nu zijn het er reeds meer dan 1,5 miljoen. En al die mensen zijn dan natuurlijk ook nog eens opzoek naar een inkomen, en dat merk je op straat… "Sir, you want taxi?", " Sir, you want to go on trekking?", " Sir, you want hashes?",  " Sir, please, come in my shop." tot zelfs… "Sir, you want girl for boom boom?". Daartegenover staat de culturele en historische parel die de stad te bieden heeft, de rust die je in de buitenwijken terug vindt, het everestbeer J,… Kortom, ik begin me hier steeds meer thuis te voelen.

 "A pint" op Engels grondgebied.

Het uitzicht van bij de 'monkeytemple'.

No monkeytemple without monkeys!

Vreemd gedacht dat 1 slok van dit water me waarschijnlijk het leven zou kosten...

Met 15 in een busje? No problem!

Klaar om geofferd te worden!

Voor 100 rupees maken ze dit gebaar, ole!