vrijdag 18 februari 2011

You want masaaa-aaage?!

Na 4 maanden Nepal en India werd het tijd om andere oorden op te zoeken. Ik ruilde India in voor Thailand, namaste werd Sawatdee Khrab, eten met de hand werd eten met stokjes, “nee-wiebelend-ja-zeggen” werd “nee-wiebelend-nee!”, riksa's werden tuktuks, chapati's werden noodles, kingfisher werd chang en mijn Enfield...? Dat werd een fiets! Na een rit van ruim 6000km doorheen Nepal en India heb ik mijn Enfield met veel spijt in het hart doorverkocht. 
Reeds 1 week verblijf ik ondertussen in Bangkok als uitvalsbasis om mijn verdere plannen te regelen. En het moet gezegd zijnde, de stad is even waanzinnig als zijn volledige naam: "Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Ayutthaya Mahadilokphop Noppharat Ratchathani Burirom Udom Ratchaniwet Maha Sathan Amon Piman Awatan Sathit Sakkathatthiya Witsanumum Prasit". Vertaald wil dit niet minder zeggen dan “Grote stad der engelen en onsterfelijken, opperste schatkamer van godsgeschenk de smaragdgroene Boeddha, onneembare stad van het koninkrijk Ayutthaya, grootse hoofdstad van de wereld begiftigd met de negen kostbare edelstenen, blije stad van koninklijke domeinen en huizen en het voortreffelijke koninklijk paleis gelijk het hemelse verblijf van gereïncarneerde geesten, stad gegeven door Indra en gebouwd door Vishnukarn“.
Het lijkt wel of een kind z'n creativiteit de vrije loop heeft laten gaan voor een opstel ”beschrijf je droomstad”. In het opstel moeten zeker volgende puntjes aan bod zijn gekomen...
  • Ik wil een GROTE stad die doorkliefd wordt door een grote rivier zodat ik met een speedboot naar school kan. En zo geschiedde...
  • Ik wil dat alle auto's felle kleurtjes hebben: fel geel, fel blauw, fel groen, en vooral veel fel roos! En zo geschiedde...
  • Ik wil een trein die hoog boven de stad uit rijdt. En zo geschiedde...
  • Ik wil uitgebouwde botsauto's die het geluid maken van een F1-wagen met achteraan een grote zetel waarin je kan luieren en ik noem ze... tuktuks! En zo geschiedde...
  • Ik wil dat iedereen zichzelf kan zijn, ook als mannen zich graag als vrouw willen verkleden (of vrouwen als man). En zo geschiedde...
  • Ik wil op ELK uur van de dag OVERAL in de stad (op z'n minst op ELKE hoek van de straat) barbeques met vlees, vis en fruit. En zo geschiedde...
  • Ik wil shoppingcentra, VEEL shoppingcentra, GROTE shoppingcentra! Neem het Waasland shoppingcentrum, maar dan 6 verdiepingen boven elkaar. En zo 5 shoppingcentra naast elkaar! En zo geschiedde...
  • Ik wil dat de mensen een grappig taaltje spreken dat klinkt als een auto die optrekt. En zo geschiedde...
  • Ik wil op elke hoek van de straat een reuzegroot portret van onze koning. En zo geschiedde... 
Morgenavond verlaat ik de bakstenen jungle en trek naar de echte jungle. Ik neem de trein naar de grens van Zuid-Laos en van daaruit zal ik met de fiets verder trekken doorheen Laos, Vietnam,...




























zondag 6 februari 2011

The Kingfishertree of the knowledge of good and evil!

Een aantal weken geleden arriveerde Jonatan in het tropische Goa. God zorgde goed voor zijn kinderen en dus ook voor Jonatan. Jonatan mocht reizen door zijn prachtige tuin, daar groeiden de mooiste bloemen en palmbomen! Die tuin was het paradijs, de hof van Eden. Het was heerlijk om daar te mogen reizen. God bracht alle dieren tot bij Jonatan en hij mocht ze allemaal een naam geven. Zo zouden ze voortaan genoemd worden: slome buffel, bloedzuigende malariamug, hyperactieve zandvlo, heilige plastiekvretende koe, hondsdolle straathond,... Al die dieren waren samen en hadden allemaal een ander dier dat op hen leek. Maar Jonatan was alleen en God zag dat dit niet goed was. Toen boekte God een vliegtuigticket voor Eveline en zette haar op de vlieger. Jonatan was blij verrast om te zien dat God iemand voor hem had overgevlogen, iemand die bij hem paste. Hij kon met haar praten en lachen, ze konden alles samen doen! Ze waren heel gelukkig met elkaar en met God. In het paradijs stonden heel veel mooie bomen met heerlijk vruchten: kokosnoten vol kokosmelk, reusachtige watermeloenen, kleine mierzoete banaantjes, sappige ananassen,... Eveline en Jonatan mochten van die vruchten eten en wat smaakten ze lekker! "Maar", had God gezegd, "er is maar een boom en daar mogen jullie niet van eten". Dat is de boom die in het midden van het bos staat, de boom van kennis van goed en kwaad, de kingfisherboom! Jonatan en Eveline vonden het fijn om God te gehoorzamen en dat was helemaal niet moeilijk. Maar op een dag toen ze over het strand liepen stond er plots een ober voor hen. Ze schrokken niet want ze kenden helemaal geen angst. Ze keken nieuwsgierig naar wat de ober te zeggen had. "Do you want an icecold Kingfisher and 2 glasses?' sprak de ober net zoals Apu uit de Simpsons. Het was erg heet die dag en een goed gekoeld drankje zou wel smaken. Het pintje zag er zo heerlijk uit en Eveline vergat wat God gezegd had. Ze nam een grote slok van de Kingfisher. Het was heerlijk verfrissend en toen kreeg ze een gek gevoel, wat lichtjes in het hoofd. "Jonatan, Jonatan!", riep Eveline.  Hij moest ook van die Kingfisher drinken, dan zou hij hetzelfde voelen als zij. Jonatan nam het glas en dronk het in een teug leeg.
2 weken later kwam God langs om een babbeltje te slaan net op het moment dat Jonatan een Kingfisher open plopte...

En dan zijn er 2 mogelijkheden (
alvorens te oordelen hoe het verhaal zou eindigen moet je maar eerst eens tot Goa afzakken en zelf een Kingfisher proberen) :
  • Toen werd God heel, heel boos en zei dat Jonatan en Eveline het paradijs moesten verlaten. Eveline nam het vliegtuig terug naar huis en Jonatan vluchtte weg naar Bangkok.
  • God keek toe en zag dat het goed was. Hij nam zelf ook een Kingfisher en die avond keken ze alledrie wat diep in het glas...