TURN QUESTIONS INTO QUESTS: Was that a full grown fat pig on a motorbike?

Vanuit Luang Prabang bracht een klein bootje me over de Nam Ou rivier noordelijker tot Nong Khiaw. Door de lage stand van het water moest de boot zich een weg zoeken tussen een labyrint van stenen die zich net onder het wateroppervlak verscholen hielden en zo het onstabiele bootje zouden kunnen doen kapseizen. Verschillende keren zat de schroef tegen de stenen en af en toe moesten we de boot uit om hem verder tegen de stroom in te duwen.

Vanuit Nong Khiaw ging het weer verder met de fiets richting de grens van met Vietnam. Vooral de laatste 100 km waren bijzonder... euh... uitdagend te noemen. Niet zonder reden waagde geen enkele bus, auto of laat staan een fietser zich op deze weg. 4 dagen onafgebroken regen had deze grensweg herschapen tot 1 grote modderglijbaan met hier en daar reusachtige plassen die de hele baan in beslag namen en waarvan de diepte steeds een verrassing was. Gelukkig (?) waren er af en toe ook nog de kniediepe rivieren die mijn fiets (en vooral mijn voeten) proper spoelden. De plakkerige rode modder blokkeerde de remmen waardoor het meer trekken en duwen was om de fiets in beweging te houden. Bij de stijle stukken ging ik de strijd aan met blote voeten, mijn gekrulde tenen gaven me net voldoende grip om cm per cm vooruit te geraken. Geloof me, bij het zien van het eerste stukje asfalt ontsnapte mij een vreugdekreet die ongetwijfeld tot in Belgie moet te horen geweest zijn.

En dan een nieuw land, met nieuwe gewoonten... Vietnam, het land van 101 blaffende grommende honden, 1001 putten in de weg en 1 000 001 brommers. Kortom een land van extremen. Terwijl ik in Laos hoop en al 5 keer achterna werd gezeten door razende honden gebeurt dit in Vietnam minstens 5 keer per dag. Voor mij zijn honden dan ook de spiegel van de ziel van de mensen. Niet dat de mensen hier allemaal in mijn benen willen bijten, maar toch... De eeuwig lachende Laotiaan tegenover de harde wantrouwige Vietnamees. Hoewel, misschien zit het regenachtige en mistige weer daar ook voor iets tussen.

En dan de brommers, man man..., de brommers... . Alles, werkelijk alles wordt met brommers vervoerd: van papa met zijn 5 kinderen tot reusachtig vetgemeste varkens. Sta je in panne met je brommer? Geen nood, bovenop een andere brommer, en opgelost! Vaak zijn de brommers ook uitgerust als heuse winkels met kledij voor jong en oud, 100den potten en pannen, groenten en fruit, kilo's brandhout,... en rijden ze langs de afgelegen dorpen om hen te bevoorraden. Kortom, meer dan genoeg animatie onderweg!