Het sprookje van duizend-en-een-nacht

Wel eens gedroomd dat je in het sprookje van duizend-en-een-nacht verzeild was geraakt?  In een universum dat er enkel is voor het genot van je ogen en het plezier van je lichaam, kortom waar alles genieten is?

Mijn roadtrip door Rajastan komt wel erg dicht in de buurt... De Rajputten, de Raika’s, de Gadia Lohar,... hun klederdracht ademt vrolijkheid uit die het woestijnzand verlicht. De paleizen van de Maharadja’s, de forten (het lijken wel enorme zandkastelen) die boven de stad uitrijzen, de kamelen die elegant karren voort trekken, de gekleurde steden: Jodhpur ‘de blauwe’, Jaipur ‘de roze’, Udaipur ‘de witte’,... Hoe langer ik me onder dompel in deze cultuur hoe meer de grens tussen fantasie en werkelijkheid vervaagt. Soms vervaagt het stof dat de moto doet opwaaien in bloemen die mijn haremvrouwen over me heen strooien... Of misschien heb ik gewoon al wat veel stof gegeten.

Maar het is niet allemaal rozegeur en maneschijn. In Pushkar werd ik aangesproken door een man met de vraag of ik wou mee spelen in de bollywoodmovie ‘Millennium’. Hij beloofde gratis vervoer, eten en drinken en 1000 roepies per dag! Klinkt goed, niet? De dag erna werd ik samen met 5 andere mannen opgepikt door een taxi. Maar alvorens deze kon vertrekken werd hij tegen gehouden door enkele lokale mensen. Er werd gediscussieerd, geroepen,... En uiteindelijk verdween de man in het niets. Het ‘script van de film’ zou als volgt zijn gegaan: naar een hotel rijden, ons drogeren, en dan bestelen.  Tenminste dat is wat met enkele toeristen was gebeurd enkele weken geleden...