donderdag 19 mei 2011

De jaren '80 onder water...


De laatste week van mijn trip trok ik naar Koh Chang, een eiland in Thailand. Om in een absoluut hoogtepunt te eindigen volgde ik een “Padi Open Water course”. Na een stevige portie theorie en een hele resem oefeningen in het zwembad volgenden 4 duiken in open zee. Pure magie, en om het in cliché woorden te zeggen: “er ging een hele nieuwe wereld open”. Er is meer kleur onder water te zien dan de mode van de jaren 80 op straat samen bracht, reusachtige scholen vissen, koralen in alle vormen en kleuren, wieren, anemonen, sponsen, zee-egels, … ON-GE-LOOF-LIJK!

Grootmoeder op wandel met kleindochter aan de leiband.
Vliegeren, een absolute topper onder de gepensioneerden.








Een avondje uit tussen de ladyboys!



Like a rolling stone!


How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone ?

-Bob Dylan-

Like a rolling stone”, dit nummer was de motor van de afgelopen fietsweken doorheen Yunnan. Zelfs op de hoge passen van meer dan 4000m weerhield het zuurstoftekort me er niet van luidkeels mee te zingen. De ijle lucht zorgde er zelfs voor dat ik een octaafje hoger raakte op de toonladder. Yunnan, een bergachtige provincie in China die zich tegen Tibet aan vleidt en die zich nog enigzins weet te vrijwaren van de bouwwoede van de chinezen. Hoewel... De chinese betonstortvloed is zo waanzinnig dat elke keer je met de ogen knippert er verandering is te zien.
So, how does it feel? It feels good! Met de fiets doorheen het heuvelend tot bergachtig landschap, langs goudgeelkleurige graanterrassen en dat in de lente wanneer er nog steeds sneeuw op de bergtoppen is te zien, de bloesems in vol ornaad komen en hier en daar gekleurde bloempjes voor het eerst hun kopje laten zien.

Het milde klimaat maakte het nog eens extra aantrekkelijk om met de fiets onderweg te zijn. Een verademing na het grijze regenachtige Vietnam. In Kunming loop ik Anne en Martin tegen het lijf waarmee ik enkele weken in Laos samen heb gefietst. Naast het ongelooflijk fijne gezelschap bracht dit nog een groot voordeel met zich mee: geen ouderwetse kaart en kompas voor hen, maar een hoogtechnologische gps die nooit het noorden kwijt is. Een verademing als je weet dat alle richtingaanwijzers in het chinees zijn geschreven.

De grensovergang van Vietnam naar China wordt dagelijks ontelbare keren overgestoken door absurd geladen karren, fietsen en driewielers.



De stadsparken in China zijn een waar openlucht bejaardentehuis boordevol animatie. Kaarten, volksdans, traditionele dans, in een band spelen, gezelschapsspelen, vliegeren,... You name it!






Na een lelijke val had Mr. Odo een gebroken kaak. Een verband houdt alles netjes op z'n plaats.

Nog meer bejaardenactiviteiten...










Een spectaculaire boysband met euh... heel veel stijl...

Chinese kwakzalverij...
Last van je lever? Eet de lever van een hond!
Voel je je niet al te sterk? Kouw op een tijgerpoot!
Ben je impotent? Eet...!



Geen menukaart in China maar je gaat naar de frigo en duidt aan wat je wil eten...

Fietsen op slippers heeft ook zijn nadelen...
























De eerste pas boven de 4000m.




Op een avond in Shangri La sukkelden bij puur toeval 15 fietsers bij elkaar.

Dumlings, mijn favoriete ontbijt in China, een deegbal al dan niet gevuld met groentjes, vlees of iets zoets dat gestoomd wordt.























De allerlaatste dag op de fiets eindigde in een warmwaterbron, wat een timing!